Miskraam

Helaas kan een zwangerschap ook misgaan; we spreken dan van een miskraam. Een miskraam is het verlies van een niet-levensvatbare vrucht (embryo) in de eerste 16 weken van de zwangerschap. Één op de 10 zwangerschappen eindigt in een miskraam. Vaginaal bloedverlies en/of buikpijn kunnen de eerste tekenen van een miskraam zijn. Het patroon, de duur en de hevigheid van het bloedverlies evenals de buikpijn kunnen verschillen. 

Op het moment dat je deze verschijnselen hebt kan nog niet voorspeld worden of er sprake is van een miskraam, aangezien in de helft van de zwangerschappen dit onschuldige klachten blijken.

Bloedverlies

Bloedverlies in de eerste 16 weken van de zwangerschap komt voor bij één op de vijf vrouwen. Het gebeurt regelmatig dat een zwangere bruinig bloed of slijm verliest. Dit is vaak het gevolg van een gesprongen bloedvaatje door verhoogde druk en toegenomen doorbloeding in de vagina. Ook na gemeenschap kan je wat bruinig bloedverlies hebben. Dit duidt doorgaans niet op een miskraam. Bij de helft van deze vrouwen houdt het bloedverlies na enkele dagen op en gaat de zwangerschap normaal verder. Bij de andere helft blijft het bloedverlies bestaan en kan er sprake zijn van een miskraam.

Oorzaken

Een zwangerschap bestaat uit een vruchtzak en een embryo. Het embryo ontwikkelt zich bij een normale zwangerschap tot een baby. Een miskraam wordt meestal veroorzaakt door een afwijking van de chromosomen van het embryo. Deze chromosoomafwijking is zelden erfelijk en meestal zijn er dus geen gevolgen voor een volgende zwangerschap. 

Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning zoals vrijen, vallen, fietsen, hard werken of tillen.  

Verschijnselen:De verschijnselen die kunnen wijzen op een miskraam zijn: • helderrood vaginaal bloedverlies, mogelijk met bloedstolsels • buikpijn, lijkend op menstruatie-achtige krampen • verlies van weefsel: vaak wit/grijs vliezig weefsel  

Indien er sprake is van bovenstaande verschijnselen kan er sprake zijn van een miskraam, en is het fijn als je contact met ons opneemt. We kunnen je dan uitleg geven en samen met jou bespreken wat in jouw situatie goed is/voelt om te doen. In alle gevallen geldt dat het belangrijk is om geen tampons te gebruiken i.v.m. infectiegevaar en om direct contact met op te nemen: • Als het bloedverlies erg hevig is en niet meer met maandverband is op te vangen, zeker bij klachten van 'sterretjes zien' of flauwvallen • Als de buikpijn toeneemt en voortdurend aanwezig is • Als er koorts ontstaat (hoger dan 38°C)

Echoscopie

Afhankelijk van de aard van de klachten en de zwangerschapsduur kan er een echo gemaakt worden om vast te stellen of het embryo nog leeft. Een echo voor 7 weken zwangerschap heeft geen zin omdat je dan ook een goede zwangerschap nog niet kan zien. Een te vroege echo levert vaak meer onrust dan geruststelling op. Dus voor 7 weken kun je niet veel anders dan afwachten wat het lichaam gaat doen. Daarnaast kan er geen echo gemaakt worden bij ruim bloedverlies, omdat dat de beeldvorming verslechterd.

Bloedverlies

Bij normaal bloedverlies kan worden afgewacht tot het lichaam zelf het embryo zal loslaten. Het wel of niet afwachten hangt af van wat voor jou goed voelt, waarbij de emoties die gepaard gaan met een miskraam een belangrijke rol spelen.

Spontane miskraam

Een miskraam begint meestal eerst met licht bloedverlies waarna het bloedverlies toeneemt. Tevens kunnen er buikkrampen ontstaan met mogelijk verlies van wat bloedstolsels. Dit wordt door veel vrouwen als heftig ervaren. Vrouwen die eerder kinderen hebben gekregen herkennen er lichte weeën in. Zodra het vruchtje is afgestoten, je bent het vruchtje verloren, dan zullen de klachten van bloedverlies en buikkrampen en stolsels afnemen en met een paar dagen verdwijnen. Dat weet je ook dat je lichaam de zwangerschap "goed" heeft afgestoten. Indien je geen duidelijke op- en afbouw merkt in dit proces dan is het vaak een teken van het lichaam dat de baarmoeder de zwangerschap niet goed kan afstoten. Dan volgt er een verwijzing naar de gynaecoloog.

Medische ingrepen

Medicijnen: het wordt opgewekt d.m.v. medicijnen (Misoprostol) die via de gynaecoloog verkregen worden. De medicijnen breng je thuis in waarna er afgewacht wordt of het lichaam gaat reageren door het embryo af te stoten. Curettage: indien het embryo niet (volledig) afgestoten wordt, zowel spontaan als middels medicatie, zal er een curettage plaatsvinden. Dit gebeurt in het ziekenhuis, middels een dagopname. De ingreep zelf duurt ongeveer 10 minuten, waarbij je narcose krijgt en niets merkt. Met een buisje wordt de baarmoeder leeg gezogen.

Verloop na miskraam

Ook na een miskraam moet je lichaam ‘ontzwangeren’ en duurt het een aantal weken voordat het zwangerschapshormoon uit je lichaam is. Het bloedverlies en buikpijn zullen langzaam stoppen. Je kunt in die tijd nog zwangerschapsverschijnselen hebben en kort na een miskraam kan een zwangerschapstest nog positief zijn. Meestal komt binnen zes weken de menstruatie weer op gang, een teken dat het lichaam weer opnieuw zwanger kan worden. Indien je één miskraam hebt gehad, is er in principe geen sprake van een verhoogd risico op een volgende miskraam.

Missed abortion

Een missed abortion is een niet-intacte zwangerschap zonder tekenen van bloedverlies of buikkrampen. Wel kunnen er duidelijke zwangerschapsverschijnselen aanwezig zijn. Het lichaam heeft in feite niet door dat het vruchtje zich niet goed ontwikkeld heeft. Dit kan alleen worden vastgesteld met het maken van een echo. Ook in deze situatie kun je ervoor kiezen om af te wachten of het lichaam zelf het vruchtje zal afstoten, of ervoor kiezen om medisch in te grijpen.

Emotionele impact

Een miskraam is vaak erg ingrijpend. De miskraam brengt een abrupt einde aan de plannen en de fantasieën over het verwachte kind. Vooral de eerste weken kan het verdriet heel intens zijn. Naast verdriet kunnen er andere gevoelens bestaan zoals ongeloof, boosheid, een gevoel van leegte, falen van het eigen lichaam of jaloezie naar andere zwangere vrouwen. Deze gevoelens zijn heel begrijpelijk. Neem de tijd om deze gevoelens te verwerken en probeer er over te praten. Iedereen verwerkt een miskraam op haar of zijn eigen manier wat druk op je relatie kan geven. Probeer hier samen over te praten en elkaar de ruimte en tijd te geven om het verlies te verwerken.